Czy istnieje teleskop “idealny” a może raczej “optymalny” do obserwacji zjawisk zakryciowych ?
Trudno jest jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie.
Jednym z ważniejszych kryteriów doboru sprzętu obserwacyjnego jest jasność zakrywanego obiektu – okazuje się, że w przypadku zakryć asteroidalnych bardzo jasnych gwiazd (przyjmijmy dla uproszczenia – jaśniejszych niż 8 mag), wystarczającym może okazać się nawet obiektyw lustrzanki o ogniskowej zawartej w przedziale 50-300 mm i umieszczony na nieruchomym statywie fotograficznym bez żadnego prowadzenia.
ZAKRYCIA KSIĘŻYCOWE
Teleskopy systemu Maksutowa w przypadku zakryć księżycowych nie są najlepszym wyborem – obserwacje mogą utrudnić nie pożądane odblaski światła odbitego od płyty korekcyjnej – w przypadku tych zjawisk polecane są refraktory i teleskopy systemu Newtona.
Teleskop o średnicy lustra 200-300 mm jest optymalnym sprzętem obserwacyjnym aby komfortowo i pewnie zarejestrować metodą wideo zakrycia asteroidalne gwiazd słabszych niż 11 mag. Skąd ten wniosek? Wynika on z faktu, iż 90% raportowanych obserwacji zjawisk zakryć asteroidalnych dotyczy gwiazd o jasnościach zawierających się w przedziale 10-12 mag. Jest to także taki graniczny rozmiar teleskopu, który może być uznawany za sprzęt mobilny, co jest istotną cechą przy planowaniu ekspedycji na zjawiska zakryć gwiazdowych i asteroidalnych.